School en andere verhalen
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Annemiek en Janneke
04 Augustus 2009 | Oeganda, Soroti
Bedankt voor alle leuke reacties! Is echt een bemoediging voor ons, en leuk om te weten dat jullie meeleven!
Nu vanuit een internetcafe een berichtje, want internet ligt er in Amecet uit. Na een grote donderslag en bliksem was het modem kapot, en een neiuwe bestellen duurt hier veel langer dan nodig is. Ach ja, zelfs daar begin je aan te wennen.
Vorige week op onze vrije dag zijn we een dagje op een school wezen kijken en meehelpen. Het is de school van YWAM, dus niet heel groot. zo'n 15 tot 20 kinderen per klas. Terwijl op andere scholen soms wel 100 tot 200 kinderen per klas zitten. Ik had een hele leuke juf die de baby-klas lesgaf, dat zijn de 3/4 jarigen. Ze leerde de kinderen tellen, en kleuren en dat soort dingen. Ze leerde veel doordat kinderen moesten nazeggen wat zij zei. Best eentonig soms, en je merkte ook bijvoorbeeld ij het tellen dat alleen de slimste kinderen meetelden tot tien, de meeste bleven ergens bij vier of vijf hangen. In de pauze willen ook alle kinderen met je spelen, geduwd worden op de schommel, aan je haar en bril zitten of alleen al bij je op schoot zitten. Wel heel leuk om ze aandacht te geven die de juf meestal niet voor ze heeft.
Verder gaat alles ook goed op Amecet, in de afgelopen week zijn wel een paar kinderen ziek geweest. Veel diarree, overgeven en daardoor uitdrogen. Maar nu is alles weer stabiel.
Nog een schokkend verhaal: Er is hier een baby Ruth die door haar eigen moeder levend begraven is. Die moeder had een man, maar die was soldaat en lang weg dus had ze een ander vriendje gekregen van wie ze zwanger geworden was. Toen haar man terug kwam werd ze zo bang en wanhopig dat hij erachter zou komen dat ze Ruth heeft begraven. Gelukkig niet al te goed, zodat ze na 4 uur gevonden werd. Haar man heeft haar alsnog verlaten, en nu zit ze in de gevangenis. Best heel triest, vooral als je weet dat behalve het begraven best een normaal verhaal is.
Liefs Annemiek en Janneke
Nu vanuit een internetcafe een berichtje, want internet ligt er in Amecet uit. Na een grote donderslag en bliksem was het modem kapot, en een neiuwe bestellen duurt hier veel langer dan nodig is. Ach ja, zelfs daar begin je aan te wennen.
Vorige week op onze vrije dag zijn we een dagje op een school wezen kijken en meehelpen. Het is de school van YWAM, dus niet heel groot. zo'n 15 tot 20 kinderen per klas. Terwijl op andere scholen soms wel 100 tot 200 kinderen per klas zitten. Ik had een hele leuke juf die de baby-klas lesgaf, dat zijn de 3/4 jarigen. Ze leerde de kinderen tellen, en kleuren en dat soort dingen. Ze leerde veel doordat kinderen moesten nazeggen wat zij zei. Best eentonig soms, en je merkte ook bijvoorbeeld ij het tellen dat alleen de slimste kinderen meetelden tot tien, de meeste bleven ergens bij vier of vijf hangen. In de pauze willen ook alle kinderen met je spelen, geduwd worden op de schommel, aan je haar en bril zitten of alleen al bij je op schoot zitten. Wel heel leuk om ze aandacht te geven die de juf meestal niet voor ze heeft.
Verder gaat alles ook goed op Amecet, in de afgelopen week zijn wel een paar kinderen ziek geweest. Veel diarree, overgeven en daardoor uitdrogen. Maar nu is alles weer stabiel.
Nog een schokkend verhaal: Er is hier een baby Ruth die door haar eigen moeder levend begraven is. Die moeder had een man, maar die was soldaat en lang weg dus had ze een ander vriendje gekregen van wie ze zwanger geworden was. Toen haar man terug kwam werd ze zo bang en wanhopig dat hij erachter zou komen dat ze Ruth heeft begraven. Gelukkig niet al te goed, zodat ze na 4 uur gevonden werd. Haar man heeft haar alsnog verlaten, en nu zit ze in de gevangenis. Best heel triest, vooral als je weet dat behalve het begraven best een normaal verhaal is.
Liefs Annemiek en Janneke
-
04 Augustus 2009 - 17:02
Caspar En Nelly:
Leuk om twee heel verschillende verhalen van jullie te lezen. Sinds jullie weg zijn uit Hattem beleven we hier niet zo veel.
Groetjes en zegen op jullie werk daar.
Caspar & Nelly van Heel -
04 Augustus 2009 - 17:23
Jaap En Joke:
Leuk om jullie belevenissen te lezen. Een heel andere wereld lijkt ons. Maar we kunnen altijd van elkaar leren.
Groeten en veel zegen op jullie werk. -
04 Augustus 2009 - 21:07
Matthijs:
He lieve Janneke, en natuurlijk ook Annemiek,
Heftig verhaal van die baby, maar sowieso lijkt het me heel zwaar om veel zieke kinderen mee te maken.
Veel sterkte en Gods zegen gewenst,
Groetjes Matthijs -
06 Augustus 2009 - 08:26
Sarina En Margreet:
Leuk om weer wat te lezen van jullie. Wat een bijzondere verhalen allebei!!
Blijf genieten van alle bijzondere belevenissen.
wat lief dat jullie nog aan de oekrainegangers denken!
Dikke kus mama & Sarina -
06 Augustus 2009 - 10:29
Joan:
Hoi,
Wel leuk om jullie verhalen te lezen (of soms ook minder leuk, maar wel interessant.
Succes en groetjes
-
07 Augustus 2009 - 07:35
Jan En Willy Van Dij:
Dapper om vol te houden, hoe lang zijn jullie daar nog???
veel zegen en sterkte en we zien uit naar jullie thuiskomst, liefs jan en willy -
08 Augustus 2009 - 20:20
Hester:
Hey lieve jullie,
Wat een belevenissen! Ga er nog even voor!
Wij hebben in het echt super goed gehad in Zuid-Afrika. Mis het wel hoor! Ben nu mega huishoudelijk. Wassen, koken voor een gezin van 25 man: eitje joh! haha
veel liefs! -
10 Augustus 2009 - 12:03
Frederike:
Hey Janneke (en Annemiek),
wat een erg verhaal hé van die vrouw die haar baby Ruth had begraven en nu zelf in de gevangenis zit...arme vrouw ook. En gelukkig dat jullie Ruth op tijd vonden! Wel een wonder!
Volgens mij Janneke ben je helemaal op je plaats daar, ik bedoel al die medische termen tussendoor, je leert ook op dat gebied wel weer wat daar, volgens mij. Mooi!
En gaaf om te horen hoe jullie die kinderen kunnen blij maken met een beetje aandacht.
En wat betreft die kerkdienst, maakt me wel nieuwsgierig hoe dat is om dat mee te maken. Tis idd zo dat wij Nederlanders snel dingen niet durven omdat we bang zijn voor wat anderen er van denken, dat herken ik ook wel.
Nou nog heel veel succes en plezier daar! En bovenal Gods zegen!
Groetjes Frederike
-
10 Augustus 2009 - 20:03
Helene V Klaarbergen:
Hey Annemiek en Janneke,
Ik heb jullie verslagen gelezen en jullie maken heel wat mee zeg! Wat een verhalen!
We zijn zelf net terug van vakantie,kon daarom niet eerder reageren.
Fijn dat het goed met jullie gaat. We wensen jullie ook verder Gods zegen toe bij jullie werk. Opa en oma doen je de hartelijke groeten Annemiek, helaas is hun computer al weken stuk en konden ze daarom niet reageren, maar ze bidden voor je en als het lukt, mailen ze binnenkort zelf ook even via onze laptop.
Hartelijke groeten en we blijven jullie nog volgen hoor.
Andele, Helene, Mirjam en Annemarie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
