schuilplaats van vrede
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek en Janneke
19 Augustus 2009 | Oeganda, Soroti
er te zijn ook als ze AIDS hebben.
De kinderen bloeien hier echt op zo was lazaro eerst een jongetje dat alleen maar stil voor zich uit staarde en niet veel geluid maakte. Nu is het een jongetje dat om zich heen kijkt, geluid maakt en naar je lacht. Het is nu echt zon ander kind. Rukia had bij binnenkomst echt een gelige kleur en heeft nu ook een veel gezondere bruine kleur en ze drinkt dus goed, geweldig. Echte zegeningen om het herstelproces te mogen zien
In the village is de realiteit helaas echter anders, kinderen met aids worden soms gewoon gedumpt en vaak is het ook zo dat zeg maar personen uit het tweede huwlijk kinderen niet accepteren en er niet voor wilde zorgen. Ondanks dat het met alle kinderen nu eigenlijk goed gaat blijven er zorgen voor hun toekomst. Zo is isaac een vrolijk beweegelijk jongetje hier al 3 maanden en is er nog niets voor hem geregeld terwijl de oudere kinderen wel zijn ondergebracht. Die hebben we een meerwaarde hier omdat ze kunnen werken maar isaac vraagt alleen maar zorg en levert dus niets op. Het doet echt pijn om te zijn dat kinderen hier zo weinig waard zijn en soms wordt je er ontzettend boos om. Hoe klein en ziek ook ze hebben het recht om te leven en van gehouden worden! De terugplaatsing van evelyn is ook een probleem, omdat er alleen maar een oudere broer van 18 in beeld is die helemaal alleen woont en voor haar zou moeten gaan zorgen.
Verder zijn er twee nieuwe kinderen binnengekomen, beatrice van 2 weken haar moeder is tijdens de bevalling overleden door infecties bij de hechtingen. En Mary is ook nieuw, een meisje van 8 maanden die echt zo ondervoed is en niet wordt geaccepteerd door haar vader. Zijn vrouw heeft namelijk dus eerste een andere man gehad die overleden is aan AIDS en nu zegt hij dat mary niet van hem is. We hebben haar getest en gelukkig is ze negatief en heeft ze dus geen AIDS. Dit maakt de terugplaatsing misschien wat makkelijker maar bid alsjeblieft voor haar sombere situatie!
Het is hier trouwens ongeveer 40 graden en morgen gaan we naar de sippi falls, 2 dagen. Volgende week, de 27 vliegen we terug naar huis. Maar we weten dus niet hoeveel berichten er nog volgen, hangt van onze plannen af want we mogen ook nog keer mee naar de village.
Heel veel knuffels van ons en tot best al weer gauw!
Janneke en Annemieke
-
19 Augustus 2009 - 18:34
Fam V Klaarbergen:
Janneke en Annemiek,
wat is het moeilijk om in dit soort omstandigheden langdurig voor de kinderen te zorgen op Amecet; maar aan de andere kant is die ene lach en dat lege flesje, alle moeite en twijfel waart om je toch in te blijven zetten voor je naaste!
Sterkte met het afscheid nemen en smeer je goed in bij de tocht naar Sippi Falls!!! -
19 Augustus 2009 - 19:23
Hendrik:
Hey Janneke en Annemiek,
Wat leuk om jullie verhalen te lezen. Dit moet echt een bijzondere tijd voor jullie zijn. Veel succes de laatste dagen en ik ben heel benieuwd naar je verhalen Janneke! -
19 Augustus 2009 - 20:26
Opa/Oma V Klaarberge:
We levn heel erg met jullie mee, wat doen jullie geweldig werk daar!! (via comuter pa en ma) -
20 Augustus 2009 - 18:38
Dick En Margreet:
Hoi Meiden,
Wat een bijzondere dingen allemaal, fijn om zegen op jullie werk te mogen zien.
Geniet er goed van deze laatste week, sterkte met afscheid nemen en een goede reis naar huis vast. We zien er naar uit om jullie weer te kunnen zien.Liefs van ons beiden. -
22 Augustus 2009 - 17:42
Fam.Brak:
Hoi allebei,
Wat fijn dat jullie de kinderen mogen laten voelen en weten dat ze zó geliefd zijn door mensen en God de Vader.
Geniet de laatste dagen en heel veel sterkte met het afscheid nemen van alles en iedereen waar jullie van zijn gaan houden!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley