Eindelijk beetje gewend
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Annemiek en Janneke
28 Juli 2009 | Oeganda, Soroti
Na bijna 2 weken in Oeganda zijn we een beetje gewend. Naast de enorme cultuurshock is er hier veel te leren in Amecet. Ik weet nu hoe je luiers vouwt (op dezelfde manier als dat ik weleens theezakjes voor kaarten maken vouw), hoe je ze op zo'n manier om doet dat ze niet afglijden en hoe je eten/melk bij kinderen naar binnen krijgt die het eigenlijk niet willen.
Wel is het raar om de eerste kinderen alweer naar huis te zien gaan. Alice, een peuter van 2 jaar, ontzettend ondernemend, ze is voor bijna niets bang, en komt vaak op je aflopen met een boek dat ze 'voorgelezen' wil hebben. Ze was net aan je gewend, en dan gaat ze naar huis. Het afscheid was best moeilijk, raar dat je in week al best aan kinderen hecht. Extra moeilijk als ze dan in een arm dorpje terechtkomt waar ze met zn tienen in een hutje sapen terecht komt. Geen boeken, of schommels daar. Dan lijkt alsof ze het hier veel beter had, toch is het denk ik wel goed dat ze naar haar familie terug gaat, daar hoort ze.
Ook Aron en Felicita, 2 baby's zijn alweer naar huis. Er zijn gelukkig ook nieuwe kinderen binnen gekomen. Rehema, ze is al 6 jaar en ze is hier al eerder geweest. Haar moeder heeft haar daarna weer opgenomen, maar die is nu heel erg ziek en kan niet voor haar zorgen. Ze is hier nu 43 dagen en in het begin was ze heel verlegen, en durfde niets, maar net kwam ze aan me vragen of ze 'colour' mocht. Ze kan echt heel goed kleuren en vind het ook heel leuk!
Vandaag is er ook een jongetje van 1,5 jaar binnen gekomen, Lazaro. Hij heeft een ziekte waardoor zijn botten heel snel breken (osteogenesis imperfecta) dat is een genetische ziekte en 5 van zijn 14 broertjes en zusjes hebben de ziekte ook. Je ziet ook veel slecht genezen botbreuken bij hem, hij heeft bijvoorbeeld 2 ellebogen bij elke arm. Zo breekbaar (letterlijk!)
Met Rukia gaat het wisselend. De uitslag van de HIV test is binnen, en ze is positief. Normaal gaan ze dan eerst een CD4 test doen, om te kijken hoeveel goede cellen er nog zijn, en hoeveel medicijnen ze nog nodig heeft. Maar Rukia is er zo slecht aan toe dat ze gelijk al ARV's krijgt. Gisteren leek het erop dat het beter ging, geen koorts, ze dronk goed, maar vandaag had ze alweer 40,5 graden koorts! We proberen zoveel mogelijk voor haar te doen. Ze is zo vatbaar voor elke ziekte nu haar immuunsysteem is aangetast. Sommige kinderen hier krijgen malaria, en zij krijgt het dan gelijk ook. Nog een medicijn extra op de 5 die ze al heeft.
We zijn ook mee naar het ziekenhuis geweest, 2 baby's moesten worden ingeent. Echt een belevenis! Zoveel mensen daar, alles zit echt vol met mensen. Zit je daar in een ruimte van 20 vierkante meter, met op zn minst 30 zwarte vrouwen die je allemaal aankijken. Allemaal met een kind op de arm of aan de borst. Vooraan zit de dokter die dan een naam afleest, het kind weegt en prikjes geeft. Allemaal op het Afrikaanse tempo (slowly, slowly). Buiten het ziekenhuis hangen overal lakens en andere was, want dat moet de familie zelf doen. Evenals eten geven enzo. Dus al is het ziekenhuis gratis, toch is het een hoop werk.
Als je wat vragen hebt ofzo stel ze gerust!
Liefs Annemiek en Janneke
Wel is het raar om de eerste kinderen alweer naar huis te zien gaan. Alice, een peuter van 2 jaar, ontzettend ondernemend, ze is voor bijna niets bang, en komt vaak op je aflopen met een boek dat ze 'voorgelezen' wil hebben. Ze was net aan je gewend, en dan gaat ze naar huis. Het afscheid was best moeilijk, raar dat je in week al best aan kinderen hecht. Extra moeilijk als ze dan in een arm dorpje terechtkomt waar ze met zn tienen in een hutje sapen terecht komt. Geen boeken, of schommels daar. Dan lijkt alsof ze het hier veel beter had, toch is het denk ik wel goed dat ze naar haar familie terug gaat, daar hoort ze.
Ook Aron en Felicita, 2 baby's zijn alweer naar huis. Er zijn gelukkig ook nieuwe kinderen binnen gekomen. Rehema, ze is al 6 jaar en ze is hier al eerder geweest. Haar moeder heeft haar daarna weer opgenomen, maar die is nu heel erg ziek en kan niet voor haar zorgen. Ze is hier nu 43 dagen en in het begin was ze heel verlegen, en durfde niets, maar net kwam ze aan me vragen of ze 'colour' mocht. Ze kan echt heel goed kleuren en vind het ook heel leuk!
Vandaag is er ook een jongetje van 1,5 jaar binnen gekomen, Lazaro. Hij heeft een ziekte waardoor zijn botten heel snel breken (osteogenesis imperfecta) dat is een genetische ziekte en 5 van zijn 14 broertjes en zusjes hebben de ziekte ook. Je ziet ook veel slecht genezen botbreuken bij hem, hij heeft bijvoorbeeld 2 ellebogen bij elke arm. Zo breekbaar (letterlijk!)
Met Rukia gaat het wisselend. De uitslag van de HIV test is binnen, en ze is positief. Normaal gaan ze dan eerst een CD4 test doen, om te kijken hoeveel goede cellen er nog zijn, en hoeveel medicijnen ze nog nodig heeft. Maar Rukia is er zo slecht aan toe dat ze gelijk al ARV's krijgt. Gisteren leek het erop dat het beter ging, geen koorts, ze dronk goed, maar vandaag had ze alweer 40,5 graden koorts! We proberen zoveel mogelijk voor haar te doen. Ze is zo vatbaar voor elke ziekte nu haar immuunsysteem is aangetast. Sommige kinderen hier krijgen malaria, en zij krijgt het dan gelijk ook. Nog een medicijn extra op de 5 die ze al heeft.
We zijn ook mee naar het ziekenhuis geweest, 2 baby's moesten worden ingeent. Echt een belevenis! Zoveel mensen daar, alles zit echt vol met mensen. Zit je daar in een ruimte van 20 vierkante meter, met op zn minst 30 zwarte vrouwen die je allemaal aankijken. Allemaal met een kind op de arm of aan de borst. Vooraan zit de dokter die dan een naam afleest, het kind weegt en prikjes geeft. Allemaal op het Afrikaanse tempo (slowly, slowly). Buiten het ziekenhuis hangen overal lakens en andere was, want dat moet de familie zelf doen. Evenals eten geven enzo. Dus al is het ziekenhuis gratis, toch is het een hoop werk.
Als je wat vragen hebt ofzo stel ze gerust!
Liefs Annemiek en Janneke
-
28 Juli 2009 - 14:01
Cornelie:
wauw meiden!
ik heb echt respect voor jullie!
Krijgen jullie ook nog de gelegenheid om een beetje te genieten van het land? zijn jullie op een bepaalde dag vrij ofzo?
nou veel succes met al het bijzondere werk!
Groetjes uit Hattem,
Cornelie -
28 Juli 2009 - 18:06
Margreet:
Hoi hoi,
Fijn om weer wat te lezen van jullie! Jullie doen echt veel ervaring op en leuk ook dat je mee naar het ziekenhuis mocht, kun je het verschil eens zien met hier. Fijn dat er kinderen weer naar huis mogen omdat het beter met hen gaat.
Heel veel plezier met de kinderen, met het luiers vouwen! en natuurlijk met elkaar.
Sterkte in alles en Gods zegen!
Liefs, mama Margreet -
28 Juli 2009 - 19:45
Arie Vels:
Hallo: wat een belevenis hé om als twee witte mensen in een hok van 4 bij 5 te zitten met 30 zwarte vrouwen en even zoveel kindjes; fantastisch werk doen jullie daar; ook goed voor later deze ervaring; goed om te horen dat er kinderen zijn die weer snel opknappen en weer naar huis mogen; veel sterkte met dit bijzondere werk, zo ver van huis; Gods zegen toegewenst. AV uit Hattem -
28 Juli 2009 - 21:43
Ria:
hoi meiden
Fijn om iets van jullie te horen. We waren al bang dat jullie malaria hadden.Wat een ervaringen. Geweldig! Geniet ervan en zorg goed voor jullie zelf.Liefs Sybren.Ria en Esther. -
29 Juli 2009 - 22:42
Erick:
Wat zijn er veel mensen, en dus een boel verhalen. Wat mooi maar ook haast overweldigend om verhalen te horen die je niet elke dag hoort!
Veel plezier en sterkte daar! -
02 Augustus 2009 - 08:10
Jan En Willy Van Dij:
lieve meiden, mooi dat het goed gaat met jullie, veel zegen voor beiden en geniet er ook maar van, groetjes en tot ziens in Hattem, jan en willy -
02 Augustus 2009 - 09:14
Je A.s. Schoonmama:
Lieve Janneke
Wat heb ik een respect en bewondering voor je!!
Wij ontfermen ons wel om Matthijs hoor!
Dikke kus
en groetjes aan Annemiek -
02 Augustus 2009 - 11:43
Nelleke Jansen:
Beste Annemiek en Janneke,
wat doen jullie een geweldig bijzondere ervaringen op! Echt leerzaam! Het is duidelijk dat jullie ze zorg voor de kinderen met veel liefde doen! Mooi hoor! We wensen jullie heel veel zegen van God bij jullie werk!
Groetjes, (ook van Robbert,) Nelleke en Hanne -
11 Augustus 2009 - 13:15
Mirjam:
Wauw.
Ik lees nu jullie verhalen en het klinkt best wel heftig... Wat maken jullie allemaal mee! Er zijn veel mooie dingen, maar ik hoor ook veel moeilijke dingen. Ik wens jullie alle geluk toe!
groetjes Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
